Terwijl de deelnemers van de Dakar Rally 2019 volledig gezandstraald worden in Zuid-Amerika, blik ik terug op de tijd dat Dakar nog gewoon van Parijs naar – hoe kan het ook anders – Dakar ging en ik ‘s nachts onder een Dakardekbed (ja echt) over die rally in de woestijn droomde. Voorzien van prachtig Oud-Hollandsch commentaar van Ruud ter Weijden wordt in dit heerlijke eighties filmpje gedemonstreerd hoe de ’87 DAF Turbo Twin II van Jan de Rooy gehakt maakt van een Fiat Panda.
https://www.youtube.com/watch?v=-Kojdul-EdY
Als dit filmpje de waanzin van zoveel geweld in een vrachtwagen al niet weergeeft, dan zijn het wel de legendarische beelden van Jan de Rooy die in 1988 met 220km/h Ari Vatanen in zijn Peugeot 405 T16 voorbij steekt in het zand.
Jan de Rooy hield rallyminnend Nederland in de jaren ’80 aan de buis gekluisterd. Zijn onvergetelijke creaties met geuzennamen als “De Koffer”, “The Bull” en tot slot de “Turbo Twins” stonden garant voor spektakel. Van dubbele cabines tot dubbele motoren met grote turbo’s ging het van kwaad tot erger. In 1988 kwam het zelfs zo ver dat De Rooy het tot een derde plek in het algemeen klassement schopte. Inderdaad, tussen de auto’s en motoren! Met 2 zogenoemde Turbo Twins in het klassement leek er geen einde aan het succes te komen.
Noodlot
Helaas sloeg nog diezelfde editie het noodlot toe. Niet de truck van De Rooy, maar die van het tweede equipe sloeg met hoge snelheid over de kop, waarbij navigator Van Loevezijn uit de cabine werd geslingerd en om het leven kwam. DAF trok zich per direct terug uit de rally uit vrees voor meer imagoschade; vergeet niet dat dit de tijd was waarin ook een ander legendarisch race-evenement door de FIA werd beëindigd na dodelijke ongelukken: vanaf seizoen ’87 ging Group B verder als Group A, waarbij de veiligheidseisen drastisch werden aangescherpt en het einde oefening was voor rallymonsters met ongelimiteerd motorvermogen.
Trofeeën
Een dramatisch einde van een avontuur waar ik met regelmaat met weemoed aan terugdenk. De VHS-trofeeën op de foto hieronder – opgenomen door mijn vader, omdat ik tijdens de avondreportages al in bed lag – zijn het tastbare bewijs van de gloriedagen van de Rooy.
Goed om te benoemen; zoon Gerard de Rooy houdt momenteel de familienaam hoog en staat in de top-5 in het vrachtwagenklassement van Le Dakar. De eindoverwinning is na pech mogelijk uit het zicht geraakt, maar het is prachtig dat de De Rooys nog altijd meetellen in de internationale vrachtwagenracerij.
Mocht je meer willen zien of weten over hetgeen gebeurd is in ’88, kijk dan vooral deze documentaire over Jan de Rooy uit 2014.
Praat mee